تجمع چربی در قسمت باسن و ران بهخصوص در بین خانمها شایع است. زندگی بی تحرک و افزایش چربی بدن از عوامل اصلی این مشکل هستند. البته شما با رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی صحیح میتوانید بر این مشکل غلبه کنید. اگر قصد دارید از ورزش جهت شکیل کردن و فرمدهی به باسن و بدن خود سود ببرید، باید زمانی کافی برای آن در نظر بگیرید.
با هوازیها شروع کنید
در برنامه ورزشی، قدم اول مشابه با برنامه کاهش چربی، ورزش هوازی است. پیادهروی سریع، دویدن، شنا کردن یا استفاده از دستگاههایی مثل تردمیل و اسکی فضایی همه در کاهش چربی انباشته شده در قسمتهای مرکزی بدن کمککننده هستند. روزانه ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط به بالا انجام دهید. یادتان باشد اگر حین فعالیت بهراحتی صحبت میکنید و ضربان قلب شما بالا نمیرود، شدت ورزش شما کافی نیست. در ضمن در صورت داشتن هر نوع علامتی حین ورزش، از سرگیجه گرفته تا درد سینه یا درد مفاصل با پزشکتان مشورت کنید.
تمرین با کش برای فرم دهی به باسن و ران
تمرینات موضعی برای کاهش اندازه باسن و ران علاوه بر فعالیت هوازی لازم است. جهت شروع این تمرینات یک باند پلاستیکی یا کش ورزشی با رنگ قرمز یا سبز با طول ۲ الی ۵/۲ متر تهیه کنید. اگر قبلا سابقه تمرینات قدرتی داشتهاید، میتوانید از کش آبی هم استفاده کنید که قدرت مقاومت بیشتری دارد و کشش بیشتری را در ناحیه موردنظرتان ایجاد میکند.
ابتدا کش را به جایی محکم مثلا یک ستون، گره بزنید بهطوری که به صورت حلقه درآید. حالا پای خود را داخل حلقه کنید. ابتدا روبهروی کش بایستید و در حالیکه حلقه در قسمت پشت زانو قرار گرفته است، پا را به سمت عقب حرکت دهید. سپس جهت خود را به پهلو و پشت به کش تغییر دهید.
هر حرکت را ۱۵ بار انجام دهید و در صورتیکه احساس خستگی کردید فاصلهتان را به کش نزدیکتر کنید. در عرض چند روز تعداد تکرارها را به ۳ ست ۱۵ تکراره افزایش دهید. برای افزایش سختی یا پیشرفت تمرینات، تکرار را در هر ست به تدریج به ۲۵ عدد افزایش دهید و هرگاه به ۳ ست ۲۵ تکراره رسیده و احساس خستگی نداشتید، میتوانید فاصله خود را از کش بیشتر کنید تا مقاومت بیشتری احساس کنید.
برای اینکه بدانید پیشرفت تمرینات موضعی باسن و ران را چطور باید مدیریت کرد، بهتر است از این دستوالعمل استفاده کنید:
در دو روز اول حرکات را ۱۵ بار و در یک ست تکرار کنید. یادتان باشد که بین حرکالت زمان استراحت درنظر نگیرید.
در روز سوم تا پنجم دو ست ورزش کنید و در هر ست ۱۵ بار حرکت را تکرار کنید. بین هر ست یک تا دو دقیقه به خودتان استراحت بدهید.
در روز پنجم تا هفتم ۱۵ بار حرکت را در سه ست تکرار کنید و یک تا دو دقیقه بین هر ست استراحت کنید.
در هفته دوم تعداد حرکاتها را به ۲۰ بار در هر ست افزایش دهید. زمان استراحت بین هر ست همان یک تا دو دقیقه است.
در هفته سوم دیگر میتوانید در سه ست ورزش کنید و در هر ست ۲۵ بار حرکت را انجام دهید.
زمان و تعداد ستها در هفته چهارم تفاوتی با هفته سوم ندارد، اما کمکم باید فاصله ایستادن خود را از محل بستن کش زیاد کنید.
ورزشهای موضعی برای داشتن باسن و ران لاغر
حرکاتی که در ادامه معرفی میکنیم بدون کش و به صورت خوابیده انجام میشوند. فراموش نکنید در این ورزشها، تعداد تکرارها بالاتر از تمرین با کش است. حرکات بدون کش را برای هر دو پا انجام دهید. البته اگر سابقه کمردرد دارید، بهتر است قبل از شروع تمرینات با پزشک مشورت کنید و تمرینات خوابیده را با احتیاط انجام دهید. یادتان باشد که در صورت تشدید درد، تمرینات را قطع کنید.
۱٫ به پشت دراز بکشید و در حالیکه زانوهایتان تا شده، لگن خود را بالا ببرید و ۱۰ تا ۲۰ شماره نگه دارید. سپس به حالت اول برگردید و بعد از چند ثانیه استراحت، حرکت را مجددا تکرار کنید.
۲٫ به شکم دراز بکشید و ران خود را از زمین بلند کرده، ۱۰ تا ۲۰ شماره نگه دارید. سپس به حالت اول برگردید و بعد از چند ثانیه استراحت، حرکت را مجددا تکرار کنید.
۳٫ به پشت دراز بکشید و پاها را از یکدیگر دور و سپس به هم نزدیک کنید. سپس این حرکت را به حالت دراز کشیده به پهلو برای پای بالایی و پایینی انجام دهید.
۴٫ در حالت شنا سوئدی قرار بگیرید. پا را مستقیم با زمین نگه دارید بهطوریکه بدنتان از سر تا پاشنه، کاملا صاف و در یک خط باشد. عضلات شکم خود را سفت کرده و به آرامی زانوی راستتان را به سمت شانه چپ جمع کنید و بعد به حالت اول برگردید. این حرکت را برای پای دیگر نیز انجام دهید.
۵٫ طاقباز روی زمین دراز بکشید. زانوها را خم و کف پا را روی زمین قرار دهید. در این حالت دستهایتان باید کاملا از هم باز باشد. حالا باسن و کمرتان را بالا بکشید، اما حواستان باشد که کف پا از زمین جدا نشود. سپس به آرامی به حالت اول برگردید. این حرکت را ۱۰ تا ۱۵ مرتبه تکرار کنید.
۶٫ به پهلو دراز بکشید و دست چپ خود را زیر سرتان بگذارید. دست راستتان را روی زمین و در مقابل قفسه سینه قرار دهید. حالا پاهای خود را صاف قرار داده و بدون اینکه قسمتهای دیگر بدنتان حرکت کند، پای راست را به آرامی بالا ببرید. کمی مکث کنید و پا را به حالت اول برگردانید.
۷٫ در هر دست خود یک دمبل یا یک وزنه گرفته و بایستید. حالا پاها را به اندازه عرض شانه بازکرده و زانوها را کمی خم کنید .با چهار شماره به آهستگی بدن خود را پایین بیاورید. پاهای شما باید آنقدر پایین بیاید که رانهایتان موازی با سطح زمین قرار بگیرند. مراقب باشید زانوهایتان جلوتر از انگشتان پا نباشند. به این منظور باسن خود را به سمت عقب حرکت دهید. حالا با فشار دادن روی پاشنه پا به آهستگی به حالت اول برگردید . این حرکت را ۱۰ تا ۱۵ بار در روز تکرار کنید.
۸٫ به پهلو دراز بکشید و پای بالایی را مقابل پای تحتانی بیاورید. پای جلویی را به سمت بالا و ران حرکت داده و پای خود را روی کف زمین درست مقابل زانو بگذارید، طوری که نوک انگشتان پایتان به سمت جلو باشد. پای تحتانی را حدود ۳ سانتیمتر از کف زمین بالا بیاورید. حالا به آهستگی پای تحتانی را تا جایی که راحت هستید، بالا بیاورید، به شکلی که خمیدگی کمی را در پای خود حفظ کنید. تا ۴ شماره بشمارید و به حالت اول برگردید.
نوشته زیبایی ران و باسن با این ورزش ها اولین بار در میهن فال | مرجع سرگرمی و فال و طالع بینی پدیدار شد.
یک جراح استخوان و مفاصل گفت: انجام حرکات ورزشی مناسب میتواند برای دردهای کمر همزمان ترمیمی و پیشگیرانه باشد.
در این برنامه ورزشی سه نوع تمرین پیشنهاد میشود که ابتدا توصیه می شود ، تمرینات ۲ تا ۳ بار در هفته و در ادامه هفتهای یک تا ۲ بار انجام شود.
وی ادامه داد: هر زمان فردی که احساس کشیدگی پشت، خستگی گردنی یا کمر درد میتواند این حرکات را اجرا کند.
تمرین اول:
وی تمرین اول را اینگونه توضیح داد که فرد به کمر بخوابد، زانوها را خم کرده و فشرده کند و با دست بگیرد، زانوها را به سمت سینه بالا بیاورد و به آرامی خود را به عقب و جلو تاب دهد. فقط به عقب و جلو و نه چپ و راست.سپس به موقعیت اولیه بازگردد و دوباره تمرین کند. حدود بیست بار این حرکت انجام شود.
تمرین دوم:
فرد روی کمر دراز بکشد، دستها پشت سر و پاها خم باشند. زانوی راست را به سمت خود بیاورد. در حالی که بالاتنه و آرنج چپ به سمت زانوی راست برده می شود و به آهستگی بازدم را هم بیرون بدهد.همین حرکت را برای سمت دیگر هم تکرار کند اما این تمرین را به نوبت ۱۲ بار برای هر طرف انجام دهد.
تمرین سوم:
فرد روی یک صندلی بنشیند در این حالت بازوها و پاها باز و کشیده و مچ پاها خم هستند. همزمان بازوها و پاها تا حد ممکن باز شوند و ۸ ثانیه در این حالت نگه داشته شود و سپس رها شوند.این تمرین نیز ۵ تا ۸ بار تکرار شود.وی گفت: در واقع ماهیچههای شکمی، شکم بندهای طبیعی بدن هستند که کمر را کاملاً صاف نگه میدارند به همین دلیل نباید به آنها بیتوجهی کرد.
نائب رئیس بانوان فدراسیون پزشکی ورزشی، با تاکید بر اینکه «ورزش های هوازی بهترین ورزش برای افراد با فشار خون بالاست»، تصریح کرد:« این افراد تنها باید از وزنه های سبکی که بتوانند بدون احساس فشار زیاد ۸تا۱۰ بار آن را بردارند استفاده کنند.»
دکتر لاله حاکمی متخصص داخلی با بیان اینکه معمولا به افرادی که به فشار خون مبتلا هستند توصیه میشود که ورزش کنند، گفت:«باید توجه داشت که هر ورزشی برای این افراد مناسب نیست و پزشکان باید همانگونه که نسخه دارویی برای فرد تجویز میکنند نوعی نسخه ورزشی نیز برای او مشخص کنند.»
وی بهترین ورزش برای افراد با فشار خون بالا را ورزشهای هوازی ذکر کرد و بیان داشت:« معمولا این افراد باید سه تا ۵بار در هفته و هر بار بین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه به ورزش بپردازند.»
نایب رییس بانوان فدراسیون پزشکی ورزشی ضربان قلب مجاز برای این افراد را ۴۵تا۷۵درصد ضربان قلب بیشینه ذکر کرد و ادامه داد: «برای تعیین ضربان قلب بیشینه باید سن فرد را از ۲۲۰کم کرد. ۴۵تا۷۵درصد این عدد برای ضربان قلب افراد با فشار خون بالا در حین ورزش توصیه می شود.»
وی در عین حال به این موضوع اشاره کرد که برخی داروهایی که افراد با فشار خون بالا مصرف میکنند ضربان قلب آنها را تحت تاثیر قرار میدهد به همین دلیل مقیاس دیگری به نام مقیاس بورگ است که اساس آن میزان سختی است که خود فرد احساس میکند و این میزان در حین ورزش باید در حد متوسط باشد.
دکتر حاکمی با بیان اینکه بیماران فشار خونی نباید حرکات ناگهانی داشته باشند، افزود: «این موضوع در افرادی که داروهای مدر مصرف می کنند بیشتر باید مورد توجه قرار گیرد ضمن اینکه نباید فشار زیادی به آنها وارد آید و استفاده از وزنه های سنگین که برای برداشتن آنها باید زور بزنند ممنوع است. زیرا فرد برای برداشتن این وزنه ها نفس خود را حبس می کند و همین باعث افزایش فشار می شود. این افراد تنها باید از وزنه های سبکی که بتوانند بدون احساس فشار زیاد ۸تا۱۰ بار آن را بردارند استفاده کنند.»
این متخصص داخلی همچنین به بیماری های همراه با فشار خون مانند دیابت و مشکلات عروقی اشاره کرد و اظهار داشت:« این بیماران نیز باید تحت نظر پزشک ورزشهای خاصی انجام دهند. به طور مثال برای برخی از بیماران با مشکلات عروقی ورزش هایی که در آن به سر ضربه وارد می شود و یا معلق شدن و آویزان ماندن ممنوع است.»
وی تاکید کرد:« اگر افرادی که به فشار خون مبتلا هستند افرادی بی تحرک هستند و می خواهد تازه ورزش را شروع کنند بهتر است زمان ورزش خود را به دو وقت ۱۵دقیقهای تقسیم کنند و کم کم این زمان را یکی کنند. ضمن اینکه باید به بیماریهای همراه دیگری هم که مبتلا هستند توجه کنند و بر اساس آنها میزان ورزش و فعالیت های خود را مشخص کنند. »
اگر از کسی که زانوی پرانتزی دارد بخواهید صاف بایستد، حتما متوجه این مشکل در دو سطح داخلی پاهای او میشوید.
درست در قسمت داخلی مفاصل زانوها قوس بیش از حدی دیده میشود و استخوانهای ران و ساق پاها در یک خط نیستند!
در اصطلاح زانوی پرانتزی به نوعی از تغییرشکلهای زاویهدار زانو میگویند که در آن دو کندیل داخلی ران از یکدیگر فاصله گرفته و نمایی شبیه به کمان یا پرانتز ایجاد میکنند.
زانوی من پرانتزی است؟
برای این که بتوانید زانوی پرانتزی را تشخیص دهید، باید از فرد بخواهید به صورت طاقباز روی کمر خود دراز بکشد. سپس هر دو پا را در حالت آزاد، کنار هم قرار داده تا بتوانید فاصله دو کندیل داخلی رانها را اندازهگیری کنید.
تشخیص زانوی پرانتزی برای کسی که اطلاعات درستی از این ناهنجاری ندارد سختتر است؛ مگر این که این تغییرشکل آن قدر زیاد شده باشد که حتی افراد غیرمتخصص نیز بتوانند زانوی پرانتزی را از زانوی سالم تشخیص دهند.
فاصله دو کندیل داخلی ران در زانوی پرانتزی درجههای مختلفی دارد. در درجه اول این ناهنجاری، فاصله دو کندیل داخلی ران به ۲٫۵ سانتیمتر میرسد.
در درجه دوم این فاصله ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر بوده و اگر همین فاصله بیشتر از ۵ تا ۷٫۵ سانتیمتر باشد، زانوی پرانتزی وارد درجه سوم خود میشود. در درجه چهارم، فاصله دو کندیل داخلی ران از ۷٫۵ سانتیمتر نیز میگذرد. حتی در صورتی که میزان فاصله دو کندیل داخلی ران کم باشد، تغییر شکل در این ناحیه توسط متخصص پزشکی ـ ورزشی قابل تشخیص است.
چرا پا پرانتزی شدم؟
دلایل مختلفی وجود دارد که باعث ایجاد زانوی پرانتزی میشود؛ بررسیهای علمی نشان داده است استفاده زیاد و بیرویه از پوشک بچه میتواند باعث زانوی پرانتزی در نوزاد شود! یکی دیگر از دلیلهایی که امروز بیشتر از گذشته شاهد آن هستیم، چاقی در کودکان است. این چاقی علاوه بر هزار و یک دردسری که در حال و آینده فرزندانمان ایجاد میکند، زانوی پرانتزی را نیز به ارمغان میآورد!
از آنجا که در کودک نوپا هنوز استخوان و ماهیچهها بخوبی شکل نگرفته و تحمل وزن او را ندارند، اضافه وزن میتواند براحتی در پاها تغییر شکل ایجاد کرده و او را دچار زانوی پرانتزی کند.
از سویی اگر اضافه وزنی هم در کار نباشد، همین که بچهها زودتر از سن رشد خود شروع به راهرفتن کنند، این موضوع نیز میتواند باعث زانوی پرانتزی شود. بهجز این، مواردی مانند راشیتیسم (نرمی استخوان)، شکستگی استخوان پا، بخصوص در نزدیکی سطوح مفصلی و همچنین چرخش پاها به سمت داخل، از دیگر دلایل ایجاد زانوی پرانتزی هستند.
البته نباید مشکلات عضلانی پاها را فراموش کنیم. ضعف ماهیچه همسترینگ خارجی (دو سر رانی) یا کوتاهی ماهیچه همسترینگ داخلی (نیمه غشایی و نیمه تاندونی)، همچنین پارگی لیگامان جانبی ـ خارجی زانو نیز میتوانند زانوی پرانتزی را به دنبال داشته باشند. موارد زیادی در ایجاد این ناهنجاری سهیم هستند؛ بنابراین بهتر است برای شناسایی هر چه سریعتر چنین مشکلاتی به متخصصان پزشکی ـ ورزشی مراجعه کنید تا مانع پیشرفت آن شوید.
مهم نیست این شکلیام
متاسفانه بعضی از مردم یا والدین اصلا به ساختار قامتی خود و فرزندانشان توجهی نشان نداده و تصور میکنند بدن آنها از اول نیز به همین شکل بوده، پس هیچ اشکالی ندارد که به همین صورت هم باقیبماند! در صورتی که بعضی از همین مواردی که آنها به عنوان یک ویژگی منحصر به فرد شخصی میدانند، با اصلاح نشدن عوارض جبرانناپذیری به همراه دارد. یکی از عوارضی که زانوی پرانتزی برای افراد ایجاد میکند، وارد شدن فشار زیاد به سطح داخلی مفصل زانوست.
این مشکل همیشه با ایجاد درد همراه است و شخص را بیطاقت میکند. البته کار به همین جا ختم نمیشود و زانوی پرانتزی در قسمت داخلی زانو نیز با کشش بافتهای نرم، درد مضاعفی را بهدنبال میآورد. همچنین تغییرات فرسایشی زود هنگامی که با این ناهنجاری پدید میآید، باعث ایجاد آرتروز زودرس میشود. علاوه بر این زانوی پرانتزی باعث تغییرشکل در ساختمان پا شده و در مراحل پیشرفتهتر ظاهر ناخوشایندی پیدا میکند. دست آخر نیز، فرد نمیتواند درست راه برود.
ورزش همیشه حرف اول را میزند
برای این که خود و کودکمان از مصائب و سختیهای زانوی پرانتزی نجات پیدا کنیم، بهتر است در هر سنی برای کنترل و کاهش وزن اقدام کنیم. البته ناگفته نماند همانطور که زانوی پرانتزی از دلایل مختلفی نشأت گرفته است، اصلاح کردن آن نیز روشهای مختلفی دارد. در صورتی که فردی قبل از داشتن زانوی پرانتزی، پایش دچار مشکل دیگری شده، مثلا پاهایش به سمت داخل چرخیدگی پیدا کرده باشد، ابتدا باید این تغییر شکل را اصلاح کرد و بعد از آن سراغ اصلاح زانوی پرانتزی رفت، اما در حالتی که پارگی لیگامان جانبی ـ خارجی زانو دلیل اصلی ایجاد پای پرانتزی است، باید به تقویت ماهیچههای چهارسر رانی پرداخته تا بتوانید از بروز تغییرشکل زانوها جلوگیری کنید.
برای این کار باید حرکتهایی مانند لگد زدن به توپ، زانو بلند، اسکات (نشستن روی صندلی خیالی) و بشین و پاشو را برای تقویت ماهیچههای خود انتخاب کنید. البته ناگفته نماند مقدار و درجهای که در کندیل زانوها ایجاد شدهاند، باید توسط متخصص پزشکی ـ ورزشی اندازهگیری و دقیقا دلیل اصلی زانوی پرانتزی ضعف ماهیچه چهارسر رانی شناخته شود. در غیر این صورت از این تمرینها تأثیرهای مطلوبی بهدست نمیآورید.
حال اگر زانوی پرانتزی بر اثر کوتاهی ماهیچههای همسترینگ داخلی باشد، میتوانید این کارها را انجام دهید. فرد یا کودک را طاقباز میخوابانید و از او میخواهید پاهایش را دراز کند. شما مچ پای او را با دست گرفته و به سمت خارج چرخانده، همچنین به طور همزمان به سمت بالا نیز میآورید. در این حالت ماهیچههای همسترینگ داخلی کشیده شده و با تمرین و تکرار روزانه مشکل برطرف میشود.
ضعف ماهیچه
اما در صورتی که ضعف ماهیچه دوسر رانی مشکلساز شده باشد، باید این روش را به کار بگیرید: فرد یا کودک را به شکم بخوابانید. از مچ پایش گرفته و ساقش را به خارج بچرخانید. از فرد بخواهید زانویش را کمکم خم کرده و به سمت باسنش نزدیک کند. در مقابل این حرکت شما نیز به طور همزمان با دستتان از این کار جلوگیری میکنید. توجه داشته باشید باید بتدریج و در جلسههای مختلفی، میزان مقاومت را افزایش دهید! در غیر این صورت فرد دچار آسیب و درد زیادی میشود.
نکتهای که باید درباره زانوی پرانتزی حتما مد نظر داشته باشید، ایجاد تغییر شکل استخوانی است. اگر کار به تغییرشکل استخوانی برسد یا مدت زمان زیادی از این موضوع بگذرد، دیگر قابل اصلاح نیست. همانطور که گفته شد؛ شناسایی این نوع ناهنجاریها و آسیبهایی که به بدن وارد میکند، همیشه اولویت دارند. پس بهتر است از همین امروز به فکر فردا باشید و با مراجعه به متخصص پزشکی ـ ورزشی به بازیابی سلامت خود بپردازید.
عضلات دست پس از استفاده طولانی و بیش از حد از ماوس رایانه خسته میشوند. افرادی که با رایانه کار میکنند زمان زیادی را صرف تایپ کردن و استفاده از ماوس میکنند. ماوس توسط عضلات فلکسور و اکستانسور ساعد اداره میشود. خستگی و درد معمولاً با استفاده بیش از حد از این عضلات ایجاد می شود اگرچه مقدار بسیار ناچیزی فشار روی ماوس وارد میشود ولی این عضلات برای انجام حرکات کوچک در طی یک دوره زمانی طولانی به استقامت نیاز دارند.
درمان خستگی ساعد
برای درمان درد عضلات دست، ماوس رایانه ای را انتخاب کنید که به راحتی در کف دست جا گیرد .ماوس بیش از حد بزرگ یا زیاد کوچک باعث خستگی سریع عضلات ساعد میشود.محل کار ایستگاه کاری است که باید از نظر ارگونومی بدن بطور صحیحی تنظیم شوند. نشستن در یک صندلی قابل تنظیم ارتفاع و قرار دادن ماوس در یک سطح ثابت بطوریکه آرنج را حدود ۹۰درجه خم و مچ دست در یک موقعیت مستقیم قرار گیرد به لحاظ ارگونومی بدن مطلوب است.
بعد از استفاده از ماوس چند بار در روز عضلات ساعد را کشش دهید .کف دست راست را روبه پایین نگه دارید با دست چپ به آرامی مچ دست راست را خم کنید طوریکه انگشتان دست روبه کف اتاق باشند این کشش را به مدت ۱۰ثانیه انجام دهید و سپس با دست چپ تکرار کنید.
بعد از هر یک ساعت در طول استفاده از رایانه پنج دقیقه استراحت کنید تا عضلات ساعد کمتر احساس خستگی کنند.