نقش نگین انگشتر امام حسین (ع) عکس

نقش نگین انگشتر امام حسین (ع) / عکس

بنا به گواهی متون تاریخی، هر یک از ائمه اطهار (ع) دارای انگشتری با نقش نگین خاص بوده اند.کلینى‏ با سند خود از حسین بن خالد نقل مى‏ کند که گفت: از امام رضا (ع) پرسیدند: آیا مى‏دانى نقش نگین انگشتر حضرت آدم (ع)، چه بوده است؟ عرض کردم: نه.

فرمود: «لا اله الاّ اللَّه، محمّد رسول اللَّه» بوده است و نقش نگین پیامبراکرم ‏(ص)، «محمّد رسول اللَّه» و امیرمؤمنان‏ علی (ع)، «اللَّه الملک» و امام حسن ‏(ع)، «العزّة للَّه» و در انگشتر دیگرى، «حسبى اللَّه» و امام حسین‏ (ع)، «إنّ اللَّه بالغ أمره» و در انگشتر دیگرى، «حسبى اللَّه» بوده است و علىّ بن الحسین(ع) و امام باقر (ع)، همان انگشتر امام حسین ‏(ع) را داشتند و امام باقر (ع)، علیه ‏السلام در انگشتر دیگرى، «العزّة للَّه» داشته است و نقش نگین امام صادق ‏(ع)، «اللَّه وَلیّى وَعصْمَتى مِنْ خلْقِهِ” و در انگشتر دیگرى، “اللَّه خالق کلِّ شى‏ءٍ” و امام هفتم‏ علیه ‏السلام، “حسبى اللَّه» بوده است.

همچننین طوسى با سند خود از ابوعلى نقل مى‏ کند که گفت: دیدم که بر نگین ابوجعفر سمّان عبارت «لا اله الاّ اللَّه الملک الحقّ المبین» است. درباره آن از او پرسیدم، گفت: امام حسن عسکرى (ع)، از پدران بزرگوار خود نقل فرمود که: حضرت فاطمه زهرا (س) یک انگشتر نقره ‏اى عقیق داشت. هنگام رحلت خود، آن را به امام حسن ‏(ع) داد و ایشان آن را هنگام وفات خود، به امام حسین‏ (ع) داد.

امام حسین‏ (ع) فرمودند: دوست داشتم که بر نگین آن چیزى حکّ کنم؛ پس در رؤیا حضرت مسیح عیسى بن مریم‏ را دیدم، از او پرسیدم: اى روح ‏اللَّه! چه عبارتى را بر این انگشترم، حکّ کنم؟ فرمود: بر آن حکّ نما: «لا اله الاّ اللَّه الملک الحقّ المبین« زیرا آغاز تورات و انجام انجیل، همین است.

علاوه بر این صدوق با سند خود از امام صادق‏ (ع)، از امام باقر (ع)، نقل مى‏کند که فرمود: امام حسین بن على‏ (ع)، دو انگشتر داشت؛ نقش یکى «لا اِلهَ إِلاَّ اللَّهُ، عُدَّةٌ لِلِقاءِ اللَّهِ» و نقش دیگرى، «إنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ» [خداوند در انجام امر خود، پایدار است] بود و نقش انگشتر امام سجّاد (ع)، «خَزَىَ وَ شَقِىَ قَاتَلُ الْحسینْ بِنْ عَلىّ‏ علیه ‏السلام» [رسوا و بدبخت شد، کشنده حسین بن على ‏(ع)] بود.

منابع:

۱-کلینی، الکافی، ج ۶: ۴۷۴٫

۲-شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج ۲: ۵۹٫

۳-طبرسی، مکارم الأخلاق: ۹۱٫

۴-علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج ۴۳: ۲۴۲٫

۵-طوسی، الغیبه: ۲۹۷٫

۶-شیخ صدوق، أمالی: ۱۱۳٫

نوشته نقش نگین انگشتر امام حسین (ع) / عکس اولین بار در کدر - اس ام اس، مد، دکوراسیون، پزشکی، عکس پدیدار شد.

جهت مشاهده کامل مطلب به ادامه مطلب رجوع کنید.

نحوه طلب حاجت از خدا به روایت امام سجاد (ع)

بی تردید سبک و سیاق ائمه معصوم علیهم السلام در همه امور راهگا و راهنمای ما برای توفیق است و از جمله این امور دعا و طلب حاجت کردن از خدای متعال است که امام سجاد (ع) در دعای سیزدهم صحیفه سجادیه به زیبایی تمام نحوه درخواست بنده به پیشگاه الهی را آموزش می دهد.

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی طَلَبِ الْحَوَائِجِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى:

«اللَّهُمَّ یَا مُنْتَهَى مَطْلَبِ الْحَاجَاتِ وَ یَا مَنْ عِنْدَهُ نَیْلُ الطَّلِبَاتِ وَ یَا مَنْ لَا یَبِیعُ نِعَمَهُ بِالْأَثْمَانِ وَ یَا مَنْ لَا یُکَدِّرُ عَطَایَاهُ بِالِامْتِنَانِ وَ یَا مَنْ یُسْتَغْنَى بِهِ وَ لَا یُسْتَغْنَى عَنْهُ وَ یَا مَنْ یُرْغَبُ إِلَیْهِ وَ لَا یُرْغَبُ عَنْهُ وَ یَا مَنْ لَا تُفْنِی خَزَائِنَهُ الْمَسَائِلُ وَ یَا مَنْ لَا تُبَدِّلُ حِکْمَتَهُ الْوَسَائِلُ وَ یَا مَنْ لَا تَنْقَطِعُ عَنْهُ حَوَائِجُ الْمُحْتَاجِینَ وَ یَا مَنْ لَا یُعَنِّیهِ دُعَاءُ الدَّاعِینَ. تَمَدَّحْتَ بِالْغَنَاءِ عَنْ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ أَهْلُ الْغِنَى عَنْهُمْ وَ نَسَبْتَهُمْ إِلَى الْفَقْرِ وَ هُمْ أَهْلُ الْفَقْرِ إِلَیْکَ. فَمَنْ حَاوَلَ سَدَّ خَلَّتِهِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ رَامَ صَرْفَ الْفَقْرِ عَنْ نَفْسِهِ بِکَ فَقَدْ طَلَبَ حَاجَتَهُ فِی مَظَانِّهَا، وَ أَتَى طَلِبَتَهُ مِنْ وَجْهِهَا. وَ مَنْ تَوَجَّهَ بِحَاجَتِهِ إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوْ جَعَلَهُ سَبَبَ نُجْحِهَا دُونَکَ فَقَدْ تَعَرَّضَ لِلْحِرْمَانِ، وَ اسْتَحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَوْتَ الْإِحْسَانِ. اللَّهُمَّ وَ لِی إِلَیْکَ حَاجَهٌ قَدْ قَصَّرَ عَنْهَا جُهْدِی، وَ تَقَطَّعَتْ دُونَهَا حِیَلِی، وَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی رَفْعَهَا إِلَى مَنْ یَرْفَعُ حَوَائِجَهُ إِلَیْکَ، وَ لَا یَسْتَغْنِی فِی طَلِبَاتِهِ عَنْکَ، وَ هِیَ زَلَّهٌ مِنْ زَلَلِ الْخَاطِئِینَ، وَ عَثْرَهٌ مِنْ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ. ثُمَّ انْتَبَهْتُ بِتَذْکِیرِکَ لِی مِنْ غَفْلَتِی، وَ نَهَضْتُ بِتَوْفِیقِکَ مِنْ زَلَّتِی، وَ رَجَعْتُ وَ نَکَصْتُ بِتَسْدِیدِکَ عَنْ عَثْرَتِی. وَ قُلْتُ سُبْحَانَ رَبِّی کَیْفَ یَسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً وَ أَنَّى یَرْغَبُ مُعْدِمٌ إِلَى مُعْدِمٍ فَقَصَدْتُکَ، یَا إِلَهِی، بِالرَّغْبَهِ، وَ أَوْفَدْتُ عَلَیْکَ رَجَائِی بِالثِّقَهِ بِکَ. وَ عَلِمْتُ أَنَّ کَثِیرَ مَا أَسْأَلُکَ یَسِیرٌ فِی وُجْدِکَ، وَ أَنَّ خَطِیرَ مَا أَسْتَوْهِبُکَ حَقِیرٌ فِی وُسْعِکَ، وَ أَنَّ کَرَمَکَ لَا یَضِیقُ عَنْ سُؤَالِ أَحَدٍ، وَ أَنَّ یَدَکَ بِالْعَطَایَا أَعْلَى مِنْ کُلِّ یَدٍ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْمِلْنِی بِکَرَمِکَ عَلَى التَّفَضُّلِ، وَ لَا تَحْمِلْنِی بِعَدْلِکَ عَلَى الِاسْتِحْقَاقِ، فَمَا أَنَا بِأَوَّلِ رَاغِبٍ رَغِبَ إِلَیْکَ فَأَعْطَیْتَهُ وَ هُوَ یَسْتَحِقُّ الْمَنْعَ، وَ لَا بِأَوَّلِ سَائِلٍ سَأَلَکَ فَأَفْضَلْتَ عَلَیْهِ وَ هُوَ یَسْتَوْجِبُ الْحِرْمَانَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ کُنْ لِدُعَائِی مُجِیباً، وَ مِنْ نِدَائِی قَرِیباً، وَ لِتَضَرُّعِی رَاحِماً، وَ لِصَوْتِی سَامِعاً. وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِی عَنْکَ، وَ لَا تَبُتَّ سَبَبِی مِنْکَ، وَ لَا تُوَجِّهْنِی فِی حَاجَتِی هَذِهِ وَ غَیْرِهَا إِلَى سِوَاکَ وَ تَوَلَّنِی بِنُجْحِ طَلِبَتِی وَ قَضَاءِ حَاجَتِی وَ نَیْلِ سُؤْلِی قَبْلَ زَوَالِی عَنْ مَوْقِفِی هَذَا بِتَیْسِیرِکَ لِیَ الْعَسِیرَ وَ حُسْنِ تَقْدِیرِکَ لِی فِی جَمِیعِ الْأُمُورِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاهً دَائِمَهً نَامِیَهً لَا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا وَ لَا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا، وَ اجْعَلْ ذَلِکَ عَوْناً لِی وَ سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِی، إِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ. وَ مِنْ حَاجَتِی یَا رَبِّ کَذَا وَ کَذَا )وَ تَذْکُرُ حَاجَتَکَ ثُمَّ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ فِی سُجُودِکَ‏( فَضْلُکَ آنَسَنِی، وَ إِحْسَانُکَ دَلَّنِی، فَأَسْأَلُکَ بِکَ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَن لَا تَرُدَّنِی خَائِباً.

بار خدایا، اى آنکه درگاه تو آخرین مقصد حاجات است و تنها در نزد توست که به خواستها توان رسید. اى خداوندى که در برابر نعمتهایت بهایى نستانى. اى خداوندى که زلال عطایت را به منت تیره نگردانى. اى خداوندى که همگان به تو بى‏نیاز شوند و کس را از تو بى‏نیازى نیست. اى خداوندى که همگان را به تو رغبت است و کس را رخ تافتن از تو میسر نیست. اى خداوندى که هر چه خواهندگان از تو خواهند، خزاین نعمتت فنا نپذیرد. اى خداوندى که ناموس حکمتت را هیچ وسیله‏اى و سببى دگرگون نسازد. اى خداوندى که حاجت حاجتمندان از تو منقطع نشود. اى خداوندى که دعاى دعاکنندگانت به رنج نیفکند. به بى‏نیازى از آفریدگانت خود را ستوده‏اى و تو سزاوارى که از آنان بى‏نیازى گزینى. آفریدگانت را به نیازمندى وصف کرده‏اى و آنان را سزاست که به تو نیازمند باشند. پس هر که بخواهد نیازمندى خویش را به خواهش از درگاه تو رفع کند و گرد بینوایى از چهره خود بیفشاند، حاجت خود از جایى خواسته که بایدش خواست و به دریافت مقصود از راهى رفته است که بایدش رفت.

خداوندا، هر کس که حاجت به یکى از بندگان تو برد یا یکى از بندگانت را سبب روا شدن حاجت خود پندارد، جز حرمان نصیبى حاصل نکند و سزاوار است که تو احسان از او بازگیرى.

بار خدایا، مرا به تو حاجتى است که کوشش من از دست یافتن به آن قاصر آمده بود و راههاى چاره به روى من بسته شده بود. نفس من مرا واداشت که برآوردن آن نیاز، از کسى خواهم که او خود به روا شدن‏ حاجت نیازمند توست و براى دست یافتن به خواستهایش از تو بى‏نیاز نیست. و این خود خطایى بود از خطاهاى خطاکاران و لغزشى از لغزشهاى گنهکاران. سپس به هشدار تو از خواب غفلت بیدار شدم و به توفیق تو پس از لغزش بر پاى خاستم و چون به صوابم راه نمودى دیگر به سر در نیامدم و باز گردیدم. گفتم: منزه است پروردگار من، چگونه نیازمندى دست نیاز به سوى نیازمند دیگر برد و چسان بینوایى به بینواى دیگر روى کند؟ پس، اى خداوند من، با رغبتى تمام آهنگ تو کردم و با اعتماد به تو روى امید به درگاهت آوردم و دریافتم که هر چه فراوان‏تر از تو خواهم باز هم در برابر توانگریت نا چیز است و بخشش را هر چه فزون‏تر خواهم در برابر گشادگى باب عطایت باز هم حقیر است و کرم تو از سؤال هیچ سائلى به تنگنا نمى‏افتد و دست عطاى تو فراتر از هر دست دیگر است.

بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و با من از کرم و عدل خود آن کن که فضل تو را در خور است نه استحقاق مرا. من نخستین کسى نیستم که سزاوار منع و طرد بودن و اکنون به تو رغبت یافت و تو به عطاى خود او را نواختى. من نخستین کسى نیستم که مستوجب حرمان از درگاه تو بود و دست طلب به سوى تو دراز کرد و تو نومیدش نساختى.

بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و دعاى مرا اجابت کن و به ندایم پاسخ گوى و به زاریهاى من رحمت آور و آوازم را بشنو. مرا از خود نومید مکن، رشته پیوندم را با خود مگسل و در این نیاز که اکنون مراست، یا هر نیاز دیگر، به درگاه دیگرم مران. یاریم نماى که مطلبم برآید و حاجتم روا شود و به خواسته‏ام برسم، پیش از آنکه این مکان را ترک گویم بدان سان که سختی ها را بر من آسان سازى و در هر کار آنچه را خیر من در آن نهفته است مقدر دارى.

بر محمد و خاندان او درود بفرست، درودى پیوسته و دم افزون و بى انقطاع و ابدى. و این درود را یاور من ساز و وسیله برآمدن حاجتم گردان، که تو فراخ نعمت و بخشنده‏اى.

اى پروردگار من، حاجت من این است … (حاجت خود یاد کن و سر به سجده بگذار و بگوى) فضل تو آسوده خاطرم گردانید و احسان تو مرا به سوى تو راه نمود، تو را به تو و به محمد و آل محمد (ص) سوگند مى‏دهم که مرا نومید باز نگردانى.»

منبع: برگرفته از صحیفه سجادیه، ترجمه آیتی، صفحه ۹۰ و ۹۱

نوشته نحوه طلب حاجت از خدا به روایت امام سجاد (ع) اولین بار در میهن فال | مرجع سرگرمی و فال و طالع بینی پدیدار شد.

جهت مشاهده کامل مطلب به ادامه مطلب رجوع کنید.

حدیث امروز: سخن خداوند با حضرت موسی (ع) درمورد انتخاب دوست

رسول اللّه صلى الله علیه و آله: سخن خداوند با موسی: اى موسى! با کسانى که از گناهان مى‌پرهیزند، سخن پاکیزه گوى و با آنان همنشین باش و ایشان را دوستان ایّام غیبت خویش [که درحضور و غیاب یکسان اند] برگزین.

متن حدیث:

یا موسى! أطِبِ الکَلامَ لِأهلِ التَّرکِ لِلذُّنوبِ وکُن لَهُم جَلیسا وَاتَّخِذهُم لِغَیبِکَ إخوانا؛

پینوشت: «گزیده تحف العقول، صفحه ۷۲»

نوشته حدیث امروز: سخن خداوند با حضرت موسی (ع) درمورد انتخاب دوست اولین بار در میهن فال | مرجع سرگرمی و فال و طالع بینی پدیدار شد.

جهت مشاهده کامل مطلب به ادامه مطلب رجوع کنید.